Hotel du Commerce

Van de tram op weg naar het museum passeer ik het roemruchte Antwerpse Hotel du Commerce. Roemrucht voor wie er al eens verbleef - een uurtje of iets langer.

Mij is het eveneens bekend, roemrucht zeg maar, al heb ik er nooit een pluchen spiegelkamer geboekt. Niet voor een uurtje. Ook niet voor langer.

Hoewel het intussen een eeuwigheid geleden is, verleent de gedachte dat mijn vroegere vrouw hier regelmatig haar toen nog frisse kamer opende voor de kerel die op dat moment de huur wilde betalen, het etablissement een zekere glans. Niet per se een warme glans, maar toch.

De Commerce heeft een plek in de vangrails van mijn leven. Een afgeleefd burgerhuis in de schaduw van de kunstgeschiedenis. Net als ik.