Bernard

Vandaag is Bernard Dewulf doodgegaan.

Zomaar.

Schone mens, schoon geschrijf. Echt.

De man deed wat ik eigenlijk ook zo graag zou doen, kunnen.

Hij was van ’60.

Ik ben van ’61.

Hij kwam te gaan door een vernauwing in zijn ruggenwervel, lees ik.

Als ik mijn dokter goed heb begrepen, zit ik met ongeveer hetzelfde.

Wij zijn dus eigenlijk wel een beetje two of a kind, Bernard en ik. Enfin, wat lichamelijkheden betreft toch. Een beetje. Ik kom er nu ook pas achter.

Had ik toch ook maar een fractie van zijn talent.